büyük yazarlar, kendini kelimelerle ifade edemeyen, derdini kelimelere dökmekte zorlananlar için uğraşıp didinmişler ve insancıkları anlatmaya çalışmışlar. biz tembeliz. aptalız. hep meşgulüz. düşünmeye zamanımız yok. düşünüp kendi cümlelerimizi kurmak yerine, zaten halihazırda var olan düşünceleri zihnimize copy paste etmeyi tercih ediyoruz. daha tasarruflu. düşünmekten tasarruf ediyoruz bu şekilde. hayat nedir diye kendimize sorup, sorgulayıp bir cevaba ulaşmak yerine, bunun cevabını felsefe kitaplarında arıyor, filozofların aforizmalarını ezberleyerek hayatı anlamaya çalışıyoruz. ve belki de daha acıklı olan şey, bu cümleleri kendimiz için değil, sosyal ortamlarda caka olsun diye ezberleyip başkalarına satışa çıkarıyor oluşumuz. keşke hiç kitaplar olmasaydı diyorum bazen. keşke hiç yazar olmasaydı. belki o zaman yaşama dair daha keskin ve şahsi düşüncelere sahip olabilirdik. yok lan ama böyle daha güzel. eğer kitaplar olmasaydı bu blogu neden açtığım hakkında düşünecek, ve afili bir cümle ile derdimin ne olduğunu anlatmakla uğraşacaktım. kitaplar güzel, beşiktaş güzel. türkiye gruptan çıkar mı? çıkmaz*.
bu blog, ne ciddi kavgaların, ne büyük ve yaygın sıkıntıların, ne de ezilen insanların blogudur. bu blog, mustarip bir ruhun iç çekişlerinin blogudur.
* http://alkislarlayasiyorum.com/icerik/2654/kamera-karsisinda-mala-baglayan-adam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder